(English below)
Met werk van:
Stephane Barbier Bouvet, Levi van Gelder, Valerian Goalec, Susan Kooi, Tom K Kemp, Monica Mays, Ceel Mogami de Haas, Chloe Ribadeau Dumas, Janne Schimmel, Jonas Morgenthaler, Tomasz Skibicki, Philip Ullman, Anne de Vries, and Sara Yukiko.
Zaterdag 12 juli 14.00 uur Performance Levi van Gelder.
Still Making Art Volume Seven
In ons huidige tijdperk van overweldiging, vereisen alle lagen van denken, cultuur en visuele stimuli dat de kunstenaar overuren maakt, rigoureus proberend nieuwe verschijnselen te begrijpen en tegelijkertijd nieuwe configuraties te bieden, als een middel om richting te geven in een storm van informatie.
‘Still Making Art Volume Seven’ presenteert een selectie van kunstenaars die deze rol op zich nemen. Zij maken gebruik van alledaagse componenten en narratieven, die nog steeds potentiële waarde hebben binnen het landschap van content die de samenleving onophoudelijk produceert, een metafysische overstroming, die ik definieer als de culturele zondvloed.
Er kan een parallel worden getrokken met het Tijdperk van de Grote Ontdekkingen[1], een tijdperk dat in de context van Nederland en Amsterdam een diepgewortelde geschiedenis heeft. Dit vormt misschien wel de basis voor de voortdurende technologische en culturele innovatie die deze tentoonstelling en de locatie ervan onderstutten. Zelfs met geavanceerde technologie in scheepsbouw en navigatie, was de cartografie in deze periode grotendeels speculatief, doorspekt met fouten en ingebeelde of niet-bestaande landmerken. De drang om het onbekende in kaart te brengen was groot.
Zo is er in het fenomeen van de culturele zondvloed tevens een dringende behoefte aan cartografen: hedendaagse denkers die in het culturele landschap kunnen navigeren, weloverwogen gissingen maken en af en toe hun eigen spookeilanden ontdekken.
In de afgelopen jaren is de praktijk van het creëren van foutieve of imaginaire cartografieën in diverse vormen duidelijk versterkt door de metafysische verwerking en het begrip van cultuur. Cultuur ontstaat, vergaat en verweeft zich in een snel tempo met behulp van directe, wereldwijde en grotendeels ongecensureerde communicatiekanalen.
Elke geselecteerde kunstenaar kan zowel worden beschouwd als navigator en als cartograaf van het hedendaagse culturele landschap. Terwijl ontdekkingsreizigers en kolonisten tijdens het Tijdperk van de Grote Ontdekkingen probeerden een centrale hoofdkaart te maken van nieuw ontdekte gebieden of projecties van ‘het onbekende’ verankerd in een enkel gezichtspunt, bieden kunstenaars hier diverse en gedecentraliseerde methodologieën, voor het vastleggen van culturele verschijnselen. Hun eigenzinnige werken zijn kenmerkend voor de curatoriële invalshoek van de tentoonstelling.
Of ze nu gebruik maken van archiefbeelden, artefacten en productieprocessen (Sara Yukiko, Monica Mays, Susan Kooi), digitale methodologieën waaronder gaming, AI, 3D-printing (Janne Schimmel, Philip Ullman), theoretische en conceptuele onderzoeksmethoden (Tom K Kemp, Valérian Goalec), de diverse presentatie van werken gaat een dialoog met elkaar aan en betrekt de toeschouwer in een reflectie over ons hedendaagse culturele landschap en de tools, techniek en discoursen die we gebruiken om ermee om te gaan.
Door een mengelmoes van werken te presenteren die grotendeels uit upcycled componenten bestaan, suggereert de tentoonstelling een kritische blik op de oorspronkelijke vorm en functie van de onderdelen van de werken. Dit terwijl ze in zijn geheel laat zien hoe deze elementen opnieuw kunnen worden aangewend om nieuwe fysieke, conceptuele en emotionele modellen te bedenken voor een wereld in transitie.
[1.] De vroege Griekse geograaf Ptolemaeus uit de tweede eeuw legde de basis voor latere cartografen zoals Martin Waldseemüller en Gerardus Mercator, die bij het definiëren van de wereldkaart ook verschillende onnauwkeurigheden toevoegden, die eeuwenlang moesten worden rechtgezet. Een ander voorbeeld van approximatieve cartografie is die van de 17e-eeuwse Engelse cartograaf John Speed, die vaak kaarten maakte met mythische wezens gebaseerd op bijbelse beschrijvingen in plaats van geografische waarheden.
——–
English:
With works by:
Stephane Barbier Bouvet, Levi van Gelder, Valerian Goalec, Susan Kooi, Tom K Kemp, Monica Mays, Ceel Mogami de Haas, Chloe Ribadeau Dumas
Janne Schimmel, Jonas Morgenthaler, Tomasz Skibicki, Philip Ullman, Anne de Vries, and Sara Yukiko.
Public performance by Levi van Gelder: Saturday July 12 2 PM
Still Making Art Volume Seven
In our current era of overwhelm, all stratums of thought, culture and visual stimuli require the artist to be working overtime, rigorously attempting to make sense of emerging phenomena while offering new configurations as a means of direction through a blizzard of information.
Still Making Art Volume Seven presents a selection of artists who undertake this role, utilising everyday components and narrational threads that still hold potential value within the topography of content society is incessantly producing—a metaphysical inundation I define as the cultural deluge.
A parallel can be drawn with the Age of Discovery, an era that within the context of the Netherlands and Amsterdam boasts a deep-rooted history, arguably being the foundation to the continual technological and cultural innovation that underpins this exhibition and its venue. Even with advanced technology in ship building and navigation, this period saw cartography as largely conjectural, peppered with errors and imagined or nonexistent landmarks [1] in the urgency to map the unknown.
Similarly, in the phenomenon of the cultural deluge, there is an urgency for cartographers: contemporary thinkers who can navigate the cultural landscape, making educated guesses, and occasionally discovering their own phantom islands in the process.
In recent years the practice of creating erroneous or imaginative cartographies in diverse forms has decidedly been amplified through the metaphysical processing and understanding of culture. Culture is spawning, decaying, and interweaving at a rapid rate with the aid of immediate global and largely uncensored communication channels.
Each of the artists selected to present their works can be considered both navigators and cartographers of the contemporary cultural landscape. Whereas during the Age of Discovery, explorers and colonists would seek to create a central, master map of newly discovered territories or projections of ‘the unknown’ anchored in a sole viewpoint, here the artists and their respective practices offer diverse and decentralised methodologies for the recording of cultural phenomena. Their idiosyncratic works are emblematic of the exhibition’s curatorial slant, in turn by means of the materials employed, literal conceptual inquiries relating directly to the theme, or visual and formal affinities.
Whether using archival images, artefacts and production processes (Sara Yukiko, Monica Mays, Susan Kooi) digital methodologies including gaming, ai, 3d printing (Janne Schimmel, Philip Ullman), theoretical and conceptual research-based approaches (Tom K Kemp, Valérian Goalec), this diverse presentation of works enter into dialogue with one another and engage the viewer in a reflection upon our contemporary cultural landscape and the tools, techne, and discourses we use to interface with it.
Showcasing a medley of works composed largely of upcycled components, the exhibition suggests a critical examination of the original form and function of the works constituent parts, while as a whole proposing how these elements can be reappropriated to conceive new physical, conceptual and emotional models for a world in transition.
1. The early 2nd-century Greek geographer Ptolemy laid the groundwork for later cartographers such as Martin Waldseemüller and Gerardus Mercator, who while defining the world map also added various inaccuracies to which took centuries to be rectified. Another example of approximative cartography is that of 17th-century English cartographer John Speed, who often produced maps including mythical creatures based on biblical descriptions rather than geographical realities.